What beverage does the winner of the Indianapolis 500 auto race traditionally drink in "Victory Lane"?

Kry jou spoed reg



Om onsself dood te jaag, het ‘n leefstyl geword. Dis gevaarlik. En boonop teen God se wil.



Hier’s ‘n paar maniere om jou leefspoed in pas met God te kry:





a. Bepaal jou prioriteite. Maak ‘n lysie van die belangrikste dinge in jou lewe. As jy ‘n Christen is, dan moet God se Naam heel-bo aan verskyn. Sorg dat jy elke dag saam met Hom begin en afsluit. Ervaar saam met die skrywer van Klaagliedere 3 dat God se trou elke oggend nuut is. Maak tyd om deur die loop van elke dag by Hom te kuier. In die woorde van Matteus 11 moet jy gereeld eenkant tot rus kom sodat jy Jesus se ligte las op jou eie skouers kan tel terwyl jy jou swaar las vir Hom weggee. As jy tans sukkel om geestelik te groei, lê die fout dalk hier. Jou prioriteite is deurmekaar. Jy stel tweede dinge eerste en eerste dinge tweede!



Jou gesin hoort tweede hoogste op jou prioriteitslys. Sê vir ‘minder belangrike afsprake nee en maak tyd vir jou mense. Jou kinders skree na jou aandag - jou man of vrou, en jou ouers ook. Hulle is suiwer goud in jou lewe. Moenie hulle deur jou vingers laat val nie. Maak tyd om saam met hulle te gesels oor God se Woord soos wat Deuteronomium 6 jou leer. Maak ook tyd vir kuier, speel en ontspan saam met goeie vriende.





b. Doen eerste dinge eerste. Wyse mense ken die verskil tussen dit wat hulle moet doen (wat saamhang met hulle prioriteite), en dit wat ander van hulle verwag, sonder dat dit regtig belangrik is (= groepsdruk). Wyse mense spandeer die meeste van hulle tyd aan daardie dinge wat betekenis gee aan hulle verhouding met God en wat bydra tot die dien en opbou van ander. Hulle is gefokus, daarom laat hulle nie toe dat minder belangrike dinge hulle aandag verskuif nie.





c. Sê nee. Jy kan nie alles doen nie. Jy hoef ook nie. Jy is iemand wat rus nodig het omdat jou liggaam daarom vra. Maak tyd vir niksdoen en tyd om aan God se voete asem te skep. Hou op skuldig voel as jy nee sê vir nog ‘n taak, nog ‘n uitnodiging, nog ‘n werkie op jou reeds oorlaaide skouers. Moenie gevlei voel deur opmerkings soos dat net jy dit die beste kan doen nie. Moenie toelaat dat mense jou manipuleer om dinge te doen wat jy weet jou skouers gaan knak nie.





d. Moenie dat die opinies van ander mense jou leefspoed beheer nie. Niemand hier op aarde het die reg op jou siel nie. Moet dit daarom nie aan hulle weggee nie. Hou op om almal rondom jou gelukkig te probeer hou. Dan bepaal hulle opinies oor jouself binnekort jou leefspoed. Moenie van mense se erkenning afhanklik raak nie.



God het jou aanmekaar gesit om ‘n gelukkige lewe tot sy eer te leef. Wat help dit jy beskadig sy tempel – jou liggaam- deur jouself uit te brand? Kry jou prioriteite reg. Leef soos wat God wil. JY HET DIE KEUSE!





Gebed



Here Jesus, maak my rustig.

Leer my om in ritme met U te leef

As ek te vinnig hardloop, bring my dan tot stilstand.

Leer my om my tyd ook reg te gebruik, soos wat U wil

Amen :lovef:

Often people say to me "You just won't understand."
"You're way too old," or "Way too young," or "YOU
are NOT a man."

I don't know why some people feel they suffer unique pain.
As if they are the only ones who've lost or ceased to gain.
I don't know why they hide their pain and clutch it ever tighter.
It seems to me that all should know - a burden shared gets lighter.

Why some folks even deign to think the pain that's in their heart,
Is all their own, to keep and hoard, they set themselves apart.
They keep their eyes from meeting mine
lest I should see their hurt.
And even if we stop and speak their words are often curt.

The Bible says: 'Two' can withstand what overcomes just 'one'.
And also that- a 'Cord of Three' can scarcely be undone.

Besides, I know the ways of hurt- My heart's been crushed before.
Friends have betrayed- I've lost at love,
Despair's knocked at my door.

And I Remember- Thoughts gone wild- And crying late at night.
Not having strength to care at all- Much less the strength to fight.
But, someone special came to me- And when my trials were told.
I realized that with their tears- They'd eased my heavy load.

And so, I learned- that Pain- like Love- Is bearable if shared.
I don't know what I would have done without that friend who cared.

My trials did not vanish fast- In fact the time was long.
But sharing gave me breathing space until I could grow strong
Enough to laugh again and even start to smile-
And though it seemed it could not help- It eased my pain awhile.

So, if you think that you can't share cause I won't understand.
At least just give me half a chance to lend a helping hand.
For I know that you're hurting and I know a place to start.
Perhaps if you could realize- Your pain burns in my heart.

I know I cannot make your trials and troubles go away.
But maybe I can help a bit to get you through today.
And maybe by tomorrow you wont need help anymore.
But if you should- Don't be ashamed-
For that's what friends are for.

And after all is said and done- The trials ceased- You're whole.
Perhaps you'll know just what to do to help another soul-
Who's being crushed by hurt and pain- be it woman or a man.
And you won't have to hear them say "You just won't understand."

-- Unknown

It doesn't interest me what you do for a living. I want to
know what you ache for, and if you dare to dream of meeting
your heart's longing.

It doesn't interest me how old you are. I want to know if
you will risk looking like a fool for love, for your dream,
for the adventure of being alive.

It doesn't interest me what planets are squaring your moon.
I want to know if you have touched the center of your own
sorrow, if you have been opened by life's betrayals or have
become shriveled and closed from fear of further pain!

I want to know if you can sit with pain, mine or your own,
without moving to hide it or fade it, or fix it. I want to
know if you can be with JOY, mine or your own; if you can
dance with wildness and let the ecstasy fill you to the
tips of your fingers and toes without cautioning us to be
careful, be realistic, or to remember the limitations of
being human.

It doesn't interest me if the story you are telling me is
true. I want to know if you can disappoint another to be
true to yourself; if you can bear the accusation of betrayal
and not betray your own soul. I want to know if you can be
faithful and therefore be trustworthy. I want to know if
you can see beauty even when it is not pretty everyday,
and if you can source your life on the edge of the lake
and shout to the silver of the full moon.

It doesn't interest me to know where you live or how much
money you have. I want to know if you can get up after a
night of grief and despair, weary and bruised to the bone,
and do what needs to be done for the children.

It doesn't interest me who you know or how you came to be
here. I want to know if you will stand in the center of the
fire with me and not shrink back.

It doesn't interest me where or what or with whom you have
studied. I want to know what sustains you from the inside
when all else falls away. I want to know if you can be
alone with yourself and if you truly like the company you
keep in the empty moments.

--Author Unknown

I am sure this is probably not the right forum, so Admin, please feel free to move it.

:jive: :jive:

I have now heard so much about download music charts.... I want to download a few songs from the net from a legit site, but I haven't a clue which one would be best...

Any suggestions?

Beeld-deurloop
Cecile Cilliers

Slapeloos, nou die nag, skakel ek in op die deurnagdiens van SAfm, wat nuus vanoor die hele wêreld uitsaai. In die tyd dat ek geluister het, was eers Pole aan die beurt en toe Swede.

Klink na 'n oninteressante land, Swede. In só 'n bykans ideale samelewing, waar alles en almal tot korrektheid gedwing word, neig dit myns insiens na vaalheid .

Daarby het Swede ook nog die onnatuurlike seisoene . Dis geen wonder dat so baie Swede in die winter die son in eksotiese bestemmings gaan opsoek nie. As gevolg waarvan, word ek in die vroemôre-ure wys, Swede van al die Europese lande die meeste mense in die tsoenami van 26 Desember verloor het. Amper 500, vertel die omroeper, en van hul le is meer as 150 nog nie gë?dentifiseer nie. Dit is dan ook waaroor die insetsel gegaan het - die opspoor en identifikasie van vriende, familie, geliefdes.

Krakatoa het in 1883 uitgebars en 36 000 mense het in Java en Sumatra in die gevolglike tsoenami gesterf. Omdat die fyn stof en as van die uitbarsting deur hoë winde etlike kere om die aarde gedryf is, was daar skouspelagtige sonsondergange dwarsoor die wêreld te sien.

Hoe lank, het ek toe gewonder, bly die verliese, die herinnering aan só 'n verskriklike natuurramp, nog in die mens se geheue natril? Die begrip "menseheugenis" (die grootste ramp in menseheugenis) bekom plotseling 'n nuwe dimensie. Hoe lank bly jy onthou, en wat onthou jy - jy wat tweede-, derdehands ervaar, en jy wat die verskrikking aan eie lyf gevoel het? Vir meer as 'n jaar is mense elke aand aan Krakatoa herinner, het vlammende sonsondergange die dood van die slagoffers gedenk - herinnering op groot skaal.

In eie kring kan die onthou wel knusser wees, maar nie minder seer nie. Neef George, wat sy vrou in die tsoenami verloor het, vertel nou die aand 'n klein ironiese verhaal waaroor ons moes huil én lag. Sy vrou, sê hy, had 'n uitstekende oog vir 'n mooi ding, met die bykomstige gawe om voorwerp en ontvanger sekuur by mekaar uit te bring. Deur die jaar het sy altyd mooi dinge versamel om op verjaardae of met Kersfees die keurig toegedraaide geskenk vorendag te bring.

Ná haar dood kry hy in die laai twee geskenke wat hy nie kan identifiseer nie, maar toe hy binne loer, besef hy onmiddellik dat dit vir swaer Pieter bedoel is - die koffie en sjokolade is in die kol. Die ander geskenk is tafellinne, daaroor voel hy nie so seker nie.

Met Pieter se verjaardag word die lekkergoed oorhandig en word inderdaad baie goed ontvang. Maar die niggie langs hom aan tafel word skielik stil, en kyk verwonderd toe die geskenk oopgemaak word.

Later roep sy vir neef George eenkant: Was daar nie nog 'n geskenk by die koffie en skololade nie, vra sy. In dieselfde soort papier toegedraai? Ja, antwoord hy. Hoe weet jy dit? Die lag breek deur, én die trane. Dit was júlle geskenke, sê sy, van óns. Vir Kersfees. Die koffie en sjokolade vir jou en die servette vir Dillie. Maar sy het dit toe nooit saamgeneem Ooste toe vir Kersfees nie . . .

Wel, wat die lekkergoed betref, lag George tranerig, is die koeël deur die kerk, maar ten minste weet hy nou vir wie die servette bedoel was . . .
Sonsondergang is dit nie heeltemal nie, maar darem.



:daisy:

Om onsself dood te jaag, het ‘n leefstyl geword. Soos wat ons verlede week gesien het – dis gevaarlik. En boonop teen God se wil.

Hier’s ‘n paar maniere om jou leefspoed in pas met God te kry:


a. Bepaal jou prioriteite. Maak ‘n lysie van die belangrikste dinge in jou lewe. As jy ‘n Christen is, dan moet God se Naam heel-bo aan verskyn. Sorg dat jy elke dag saam met Hom begin en afsluit. Ervaar saam met die skrywer van Klaagliedere 3 dat God se trou elke oggend nuut is. Maak tyd om deur die loop van elke dag by Hom te kuier. In die woorde van Matteus 11 moet jy gereeld eenkant tot rus kom sodat jy Jesus se ligte las op jou eie skouers kan tel terwyl jy jou swaar las vir Hom weggee. As jy tans sukkel om geestelik te groei, lê die fout dalk hier. Jou prioriteite is deurmekaar. Jy stel tweede dinge eerste en eerste dinge tweede!

Jou gesin hoort tweede hoogste op jou prioriteitslys. Sê vir ‘minder belangrike afsprake nee en maak tyd vir jou mense. Jou kinders skree na jou aandag - jou man of vrou, en jou ouers ook. Hulle is suiwer goud in jou lewe. Moenie hulle deur jou vingers laat val nie. Maak tyd om saam met hulle te gesels oor God se Woord soos wat Deuteronomium 6 jou leer. Maak ook tyd vir kuier, speel en ontspan saam met goeie vriende.


b. Doen eerste dinge eerste. Wyse mense ken die verskil tussen dit wat hulle moet doen (wat saamhang met hulle prioriteite), en dit wat ander van hulle verwag, sonder dat dit regtig belangrik is (= groepsdruk). Wyse mense spandeer die meeste van hulle tyd aan daardie dinge wat betekenis gee aan hulle verhouding met God en wat bydra tot die dien en opbou van ander. Hulle is gefokus, daarom laat hulle nie toe dat minder belangrike dinge hulle aandag verskuif nie.


c. Sê nee. Jy kan nie alles doen nie. Jy hoef ook nie. Jy is iemand wat rus nodig het omdat jou liggaam daarom vra. Maak tyd vir niksdoen en tyd om aan God se voete asem te skep. Hou op skuldig voel as jy nee sê vir nog ‘n taak, nog ‘n uitnodiging, nog ‘n werkie op jou reeds oorlaaide skouers. Moenie gevlei voel deur opmerkings soos dat net jy dit die beste kan doen nie. Moenie toelaat dat mense jou manipuleer om dinge te doen wat jy weet jou skouers gaan knak nie.


d. Moenie dat die opinies van ander mense jou leefspoed beheer nie. Niemand hier op aarde het die reg op jou siel nie. Moet dit daarom nie aan hulle weggee nie. Hou op om almal rondom jou gelukkig te probeer hou. Dan bepaal hulle opinies oor jouself binnekort jou leefspoed. Moenie van mense se erkenning afhanklik raak nie.

God het jou aanmekaar gesit om ‘n gelukkige lewe tot sy eer te leef. Wat help dit jy beskadig sy tempel – jou liggaam- deur jouself uit te brand? Kry jou prioriteite reg. Leef soos wat God wil. JY HET DIE KEUSE!


Gebed

Here Jesus, maak my rustig.
Leer my om in ritme met U te leef
As ek te vinnig hardloop, bring my dan tot stilstand.
Leer my om my tyd ook reg te gebruik, soos wat U wil
Amen

Would you like me to continue with the long explanations (answers) ? Please keep in mind that this does slow down the thread and means by the time we finish I'll have typed out almost a whole book... :yikes:

I have to live with myself, and so,
I want to be fit for myself to know;
I want to be able as days go by,
Always to look myself straight in the eye;

I don't want to stand with the setting sun
And hate myself for the things I've done.
I don't want to keep on a closet shelf
A lot of secrets about myself,

And fool myself as I come and go
Into thinking that nobody else will know
The kind of man I really am;
I don't want to dress myself up in sham.
I want to go out with my head erect,

I want to deserve all men's respect;
But here in this struggle for fame and pelf,
I want to be able to like myself.
I don't want to think as I come and go
That I'm bluster and bluff and empty show.

I never can hide myself from me,
I see what others may never see,
I know what others may never know,
I never can fool myself - and so,
Whatever happens, I want to be
Self-respecting and conscience free.

To "let go" does not mean to stop caring, it means I can't do
it for someone else.

To "let go" is not to cut myself off, it's the realization I
can't control another.

To "let go" is not to enable, but to allow learning from natural
consequences.

To "let go" is to admit powerlessness, which means the outcome
is not in my hands.

To "let go" is not to try to change or blame another, it's to
make the most of myself.

To "let go" is not to care for, but to care about.

To "let go" is not to fix, but to be supportive.

To "let go" is not to judge, but to allow another to be a human
being.

To "let go" is not to be in the middle arranging all the outcomes,
but to allow others to effect their destinies.

To "let go" is not to be protective, it's to permit another to
face reality.

To "let go" is not to deny, but to accept.

To "let go" is not to nag, scold, or argue, but instead to search
out my own shortcomings and correct them.

To "let go" is not to adjust everything to my desires, but to
take each day as it comes, and cherish myself in it.

To "let go" is not to criticize and regulate anybody, but to try
to become what I dream I can be.

To "let go" is not to regret the past, but to grow and live for
the future.

To "let go" is to fear less, and love more.

-- Unknown