The original price tag on an Apple I computer was $666.66.

:music: Die wêreld om ons: Deur 'n kameralens word 'n geheim ontrafel
deur Neels Jackson (Beeld Rubriek)

Voëlkykers, sou 'n mens amper kon sê, kom in verskillende spesies.
Een soort is die twitchers. Dis die mense wat tyd en geld bestee net om te kan sê dat hulle 'n sekere voël gesien het. Só het ek en nog drie ouens vroeër vanjaar vir 'n dag Durban toe en terug gery om die verdwaalde Heuglinse meeu in die hawe te sien. Dié voël kom gewoonlik nie verder suid as Oos-Afrika voor nie.

'n Bietjie minder ekstreem is diegene wat na voëls kyk om hul lysies langer te maak. Dit kan 'n leeftydlys wees of 'n jaarlys of 'n woonbuurtlys . . .
Daar is 'n eindelose aantal lysies wat voëlkykers kan maak. Uit dié oogpunt is die groot doel om nog 'n regmerkie op jou lysie te maak.

Die hoogtepunt van enige voëlkykuitstappie is dan om 'n lifer te kry - 'n voël wat jy nog nooit gesien het nie en wat jy op jou leeftydlys kan afmerk.
'n Ander soort voëlkyk wat besig is om pos te vat, is wat ek "sensusvoëlkyk" wil noem. Die oogmerk hiervan is wetenskaplik: om 'n goeie aanduiding te probeer kry van watter voëls op water plekke voorkom.

Daar is ernstige voëlkykers wat baie moeite hiermee doen. Hulle werk met kaarte wat in blokke verdeel word en werk die omgewing blok vir blok deur om te bepaal watter voëls waar voorkom.

Die afgelope tyd het ek ook weer op 'n ander manier voëls na gekyk. Dis nou wanneer 'n mens stil sit en 'n ruk lank net kyk hoe een spesifieke voël hom gedra.

In my geval was dit 'n swart suikerbekkie en die doel was om 'n goeie foto van hom te kry.

As die blikskater maar 'n bietjie langer wou stilsit, sou ek ook nie so baie tyd aan hom afgestaan het nie.

Maar nee, hy fladder hier, wip daar, kruip halfpad agter 'n blom weg en woerts dan weer weg. Ek het die afgelope maand of wat ure agter in my tuin deur gebring in 'n poging om 'n mooi suikerbekkiefoto te kry.

Wat 'n frustrasie kon wees, het vir my 'n heerlike ontdekking geword. Die swart suikerbekkie met sy pers keel en groen kroon (as die lig reg val) is 'n bekende in my tuin. Ek het gedink ek ken hom, maar ek het baie geleer.
Ek was byvoorbeeld verbaas oor hoe dikwels hy onderstebo hang aan 'n tak of 'n draad pleks van bo-op sit.

Ek het ook nooit voorheen besef hoe beskermend so 'n mannetjie oor sy aalwynblomme kan wees nie. Van sy uitkykplek bo in die soetdoring hou hy die wêreld dop en bewaar die arme witpenssuikerbekkie wat daar wil kom nektar steel.

Ek kan hom nou nêrens meer gaan afmerk nie, maar deur die ure se dophou het die hiperaktiewe swart suikerbekkie in my tuin soos 'n ou vriend geword.
Dit het my ook weer laat besef dat 'n mens nie moet verval in een manier van voëlkyk nie, maar dat die verskillende maniere mekaar aanvul en verryk.

Só goed het ek die suikerbekkie leer ken dat ek selfs, terwyl ek deur die lens vir hom loer, die geheim ontrafel het waarom dié ou liewer hang as om te sit.
Iewers het hy sy regterpoot verloor. Waar daardie vaskloutoontjies moet wees, sit net 'n stompie.

Nadat ek dit raakgesien het, was dit vir my opvallend hoe hy soms sukkel om sy balans te kry wanneer hy wel bo-op 'n tak gaan sit. :music:

:daisy:

Does anyone on the boards do Yoga?

I've got myself two dvd's. One pushes me more than the other but after only a week of the new dvd, I am already seeing benefits.

For instance, my jelly belly which has been bouncing along merrily while I trot along. :crylol: is now not so wibbly wobbly.

And I feel I'm using muscles that havent' been pushed in a while.

I had an asthma attack on Friday night and instead of the 30 minute calm-me-down panic stations that is the norm - it only took me half the time to implement breathing and so on.

I would like to go to a class with other people but it's hard with a little one and work etc so am finding the DVD's a blessing!

Does anyone else partake?

Am just busy listening to a mix of New Orders "Blue Monday" mixed back and forth with a live version of Kylie's "Just Can't Get You Out of my Head".

Those songs are perfect for each other...

Do you know of any others like that ?

I have a pile from the library, busy with one at the moment "My Sister's Keeper" by Jodi Piccoult ! But the one I am looking forward to reading next is called "If I knew then!" By Amy Fisher.

Some might recall the films and story of the "Long Island Lolita" who shot the wife (Mary Jo) of her lover (Joey Buttafuoco). 'For Amy herself, life hasn't stood still. A decade and a half later, she has grown into a reflective, confident, and happy 30-year-old woman, an award-winning newspaper columnist, and a devoted wife and mother.'

Both woman have appeared on Oprah the survivor of the shooting Mary Jo as well as Amy Fisher. This is where I first heard she had written a book, and it is said this is a good book, so this is next on my reading list.

If God brings you to it, He will bring you through it.

Happy moments, praise God.

Difficult moments, seek God.

Quiet moments, worship God.

Painful moments, trust God.

Every moment, thank God.

His name was Fleming, and he was a poor Scottish farmer. One day, while trying to make a living for his family, he heard a cry for help coming from a nearby bog. He dropped his tools and ran to the bog.

There, mired to his waist in black muck, was a terrified boy, screaming and struggling to free himself. Farmer Fleming saved the lad from what could have been a slow and terrifying death.

The next day, a fancy carriage pulled up to the Scotsman's sparse surroundings. An elegantly dressed nobleman stepped out and introduced himself as the father of the boy Farmer Fleming had saved.

"I want to repay you," said the nobleman. "You saved my son's life."

"No, I can't accept payment for what I did," the Scottish farmer replied waving off the offer. At that moment, the farmer's own son came to the door of the family hovel.

"Is that your son?" the nobleman asked.

"Yes," the farmer replied proudly.

"I'll make you a deal. Let me provide him with the level of education my own son will enjoy. If the lad is anything like his father, he'll no doubt grow to be a man we both will be proud of." And that he did.

Farmer Fleming's son attended the very best schools and in time, graduated from St. Mary's Hospital Medical School in London, and went on to become known throughout the world as the noted Sir Alexander Fleming, the discoverer of Penicillin.

Years afterward, the same nobleman's son who was saved from the bog was stricken with pneumonia.

What saved his life this time? Penicillin.

The name of the nobleman? Lord Randolph Churchill. His son's name?

Sir Winston Churchill.

Someone once said: What goes around comes around.

Work like you don't need the money.

Love like you've never been hurt.

Dance like nobody's watching.

Sing like nobody's listening.

Live like it's Heaven on Earth.


May there always be work for your hands to do;

May your purse always hold a coin or two;

May the sun always shine on your windowpane;

May a rainbow be certain to follow each rain;

May the hand of a friend always be near you;

May God fill your heart with gladness to cheer you.

"A son and his father were walking on the mountains.
Suddenly, his son falls, hurts himself and screams: "AAAhhhhhhhhhhh!!!"
To his surprise, he hears the voice repeating, somewhere in the mountain: "AAAhhhhhhhhhhh!!!"
Curious, he yells: "Who are you?"
He receives the answer: "Who are you?"
And then he screams to the mountain: "I admire you!"
The voice answers: "I admire you!"
Angered at the response, he screams: "Coward!"
He receives the answer: "Coward!"
He looks to his father and asks: "What's going on?"
The father smiles and says: "My son, pay attention."
Again the man screams: "You are a champion!"
The voice answers: "You are a champion!"
The boy is surprised, but does not understand.
Then the father explains: "People call this ECHO, but really this is LIFE.
It gives you back everything you say or do.
Our life is simply a reflection of our actions.
If you want more love in the world, create more love in your heart.
If you want more competence in your team, improve your competence.
This relationship applies to everything, in all aspects of life;
Life will give you back everything you have given to it."

YOUR LIFE IS NOT A COINCIDENCE. IT'S A REFLECTION OF YOU!"
-- Unknown Author

Beeld Deurloop: Openbarende oomblik van geluk in huwelik :lovef:

Cecile Cilliers

My naasbure het onlangs hulle silwerbruilof gevier, en ná 'n feesete hier in die klubhuis het hulle twee die dansbaan geopen.

Nou moet daar eers vertel word dat dit vir sowel Brenda as Ivan 'n tweede huwelik is - albei was seer, weerlose mense toe hulle mekaar ontmoet het en ná baie twyfel besluit het om te trou.

En toe kry Ivan twee kort jare ná die troue 'n massiewe beroerte wat hom gedeeltelik verlam gelaat het aan die een kant en in groot mate afhanklik van sy vrou gemaak het.

Met oefening en terapie het hulle teruggeveg: 'n Kwarteeu later bestuur Ivan self sy motor, speel graag rolbal, dien in die bestuur hier waar ons bly en staan sy plek in alle opsigte vol.

En hy dans ook weer. :jive:

Toe hy Brenda die aand op die dansvloer lei, vat sy sy een onseker hand stewig in hare vas en tem haar flinker passies om by sy stadiger skuifelgang aan te pas.

Vir my was dít 'n openbarende oomblik van liefde in die huwelik.
Verlede week skakel Brenda se broer: hulle ou moeder is siek, tot sterwens toe, en dogter en skoonseun haal die vliegtuig Natal toe, waar hulle nog betyds is om haar te sien voordat sy sterf.

En natuurlik moet aanbly ter wille van die gedenkdiens en die verassing.
Brenda se ma wou naamlik haar as in die Kaap gestrooi hê, en daar is glo 'n waglys (of so iets) by die krematorium. :rip:

Maar eindelik is die as beskikbaar en Brenda en Ivan word deur die familie lughawe toe geneem om die vliegtuig terug Kaapstad toe te haal.
Die hele week was Ivan ongedurig. Hy's vol pyne van die Natalse weer, sê hy, en dis natuurlik ook omdat hy nie rolbal kan speel nie.
Hy kort sy oefening om fiks te bly . . .

Brenda bly geduldig, maar toe hulle die lang pad van die parkeerarea na die lughawegebou aanpak, begin sy kriewelrig raak.

Sy is nie onsimpatiek nie, weet hy het dikwels erge pyn, maar sy het nie besef dat as so swaar is om te dra nie.

En Ivan kies nou juis vanoggend om die verskriklikste voetpyne te ontwikkel. Die pyn is kennelik eg, sy gesig vertrek met elke tree en hy moet kort-kort rus. Brenda vrees naderhand dat hulle nooit betyds by die deurgang sal aankom nie.

En sy is alleen verantwoordelik vir die waentjie met die tasse en die kissie met die as, om die familie te groet, te sorg dat die kaartjies reg is en om 'n rolstoel te kry. Ivan kan buitendien nie by die hoë trappe uit nie, en van dag is daar geen sprake van nie, die arme man kan kwalik loop.
Eindelik sit hulle in die vliegtuig en Brenda kan begin ontspan, al ys sy nou al vir die aankoms in Kaapstad.

Sy voete is só seer, sê Ivan, wil sy nie asseblief probeer om sy skoene uit te trek nie - dan kan sy hulle weer aantrek net voordat hulle land.
Ewe geduldig hurk Brenda in die paadjie en trek Ivan se skoene uit. En uit die twee skoene val die opgerolde kouse wat hy die vorige aand in sy skoene gedruk het en skoon van vergeet het. :duh: En waarteen sy tone die ganse tyd moes beur. :haha:

Dat hulle nog getroud is, is na my mening 'n tweede openbarende oomblik van liefde in die huwelik. :hartlik:

Have a look....Check out who Chelski have got in the 2nd week....

http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football...efault.stm